қайынәпке

зат. сөйл. Қайынбике. Әуелі бұл кісінің қайынатасымен соғыстық, онан соң қ а й ы н ә п к е с і м е н шайқастық. Келе-келе қайынінісімен де шекістік (Ж.Қорғасбек, Жынды қайың, 263).